Laatst bijgewerkt op 1 april 2022
Een van de fascinerende dingen van paarden is dat ze niet kunnen overgeven. Bizar maar waar! Maar waarom kunnen paarden niet overgeven?
Paarden kunnen niet overgeven omdat hun spijsverteringsstelsel dat niet toestaat. Paarden verteren voedsel op een heel andere manier dan mensen, daarom zul je nooit een paard zien overgeven. Laten we eens kijken naar de spijsvertering van paarden en ontdekken waarom paarden niet kunnen braken!
Waarom kunnen paarden niet braken?
Nu is het misschien een walgelijk onderwerp, maar vandaag hebben we het allemaal over braaksel! Om te begrijpen waarom paarden niet kunnen overgeven, moeten we eerst begrijpen wat er gebeurt als we overgeven.
Overgeven of braken is een gecompliceerde actie van de spijsverteringsstelsel. Braken treedt op wanneer voedsel uit de maag, de keel en via de mond wordt verdreven. Om dit te doen, moet de sluitspier die het voedsel in de maag houdt, opengaan, zodat het voedsel de maag kan verlaten.
Bij paarden is deze sluitspier veel strakker gesloten en het is bijna onmogelijk om te openen als reactie op druk vanuit de maag. In feite is het een eenrichtingsklep - voedsel en water kunnen de maag binnenkomen, maar het is erg moeilijk om er via dezelfde weg weer uit te komen!
Er zijn nog andere redenen waarom paarden niet kunnen braken. De locatie van de maag van het paard is diep in de ribbenkast. Dit betekent dat het niet door het middenrif kan worden samengedrukt om voedsel uit de maag te duwen.
Een andere factor is de locatie van de slokdarm - de buis die de mond met de maag verbindt. Bij het paard drukt de maag als hij vol is op de slokdarm, waardoor het voedsel moeilijk kan passeren.
Dus nu je begrijpt waarom paarden niet kunnen overgeven, laten we eens kijken naar de problemen die dit kan veroorzaken voor onze paardenvrienden.
Wat gebeurt er als paarden niet kunnen braken?
Het feit dat paarden niet kunnen braken, levert normaal gesproken geen problemen op. Het spijsverteringsstelsel van een paard is ontworpen om 'weinig en vaak' te eten. Dit is perfect voor een dier dat de hele dag aan het grazen is of knabbelen aan hooi.
Dieren die overgeven – ook mensen – doen dit normaal gesproken omdat ze iets hebben gegeten waar hun spijsverteringsstelsel vanaf wil. Ook zijn wij soms ziek door een virus of andere infectie.
De natuurlijke instincten en zeer gevoelige smaakreceptoren van een paard zorgen ervoor dat ze zelden iets giftigs eten. Voedselvergiftiging komt zeer zelden voor bij paarden. En als ze een infectie of virus krijgen, is de kans groter dat dit diarree veroorzaakt dan dat het paard moet braken.
Ramard Total Equine Pre & Probiotisch Poeder | Ondersteunt de spijsvertering en eetlust bij paarden
Er zijn echter momenten waarop het nuttig zou zijn voor een paard om over te geven. Het belangrijkste voorbeeld is wanneer een paard last heeft van koliek.
Koliek is een pijnlijk probleem van het spijsverteringsstelsel van het paard. Soms, wanneer een paard koliek heeft, raken de darmen geblokkeerd, waardoor voedsel, vloeistof en gas niet meer kunnen passeren. Wanneer dit gebeurt, begint de maag zich te vullen met gas, dat niet kan worden vrijgegeven.
Als dit een mens zou overkomen, zouden we kunnen boeren of overgeven om het gas en het voedselmateriaal vrij te maken. Maar omdat een paard niet kan overgeven, bouwt het gas een enorme hoeveelheid druk op in de maag en darmen. Dit is erg pijnlijk voor het paard en kan soms fataal zijn.
Het is om deze reden dat een paard met koliek als een noodsituatie wordt beschouwd. Meest paarden met koliek kunnen worden genezen met medische behandeling. Sommige paarden hebben echter een operatie nodig om de verstopping te verwijderen en beschadigde darmen te herstellen.
Wat betekent het als een paard overgeeft?
Je hoort misschien wel eens dat mensen een paard hebben zien overgeven. Hoewel het voor een paard onmogelijk is om op dezelfde manier te braken als andere dieren, zijn er twee redenen waarom iemand zou kunnen denken dat een paard ziek is:
-
Choke
Soms hebben paarden last van een aandoening die choke wordt genoemd. Dit is wanneer voedselmateriaal vast komt te zitten in de slokdarm en het paard het niet kan doorslikken.
Als een paard zich verslikt, kan er niets langs de blokkade door de slokdarm gaan. Sommige paarden kunnen echter blijven proberen om te eten en te drinken, en het voedsel en water komen terug uit de mond of neusgaten. Ook maken paarden continu grote hoeveelheden speeksel aan, dat ze door de verstopping niet kunnen doorslikken.
Als je ooit een paard met verstikking ziet, zal het hoogstwaarschijnlijk een vloeibaar mengsel van gekauwd voedsel, water en speeksel uit beide neusgaten hebben. Het paard kan ook vreemde slurpende geluiden maken en zijn nek krommen om te proberen de blokkade op te heffen.
Sommige paarden kunnen de verstopping zelf verhelpen, maar de meeste paarden met vernauwing hebben behandeling van een dierenarts nodig. Terwijl u op de dierenarts wacht, moet al het voedsel van het paard worden weggenomen om te voorkomen dat de verstikking erger wordt.
-
Spontane maagreflux
Als een paard een zeer ernstig geval van koliek heeft, kan het iets doen dat spontane maagreflux wordt genoemd. Weet je nog hoe we zeiden dat als paarden koliek hebben, ze soms voedsel, vloeistof en gas in de maag en darmen krijgen? Wanneer dit gebeurt, kunnen er twee dingen gebeuren: de maag kan scheuren of het paard kan spontane maagreflux krijgen.
De enorme druk in de maag dwingt de sluitspier open, waardoor de maaginhoud de slokdarm kan binnendringen. De druk is zo groot dat deze stinkende vloeistof helemaal naar boven in de slokdarm wordt geperst, en via de neus of mond van het paard naar buiten.
Dit zal het paard wat tijdelijke verlichting geven, maar de maag zal snel vol raken opnieuw tenzij de verstopping in de darm wordt verwijderd. Als u een paard ziet waarvan u vermoedt dat het spontane maagreflux heeft, is het erg belangrijk om zo snel mogelijk veterinaire hulp te krijgen.
Samengevat
Dus, zoals we hebben geleerd, kunnen paarden niet braken vanwege hun unieke spijsverteringsstelsel. Soms kan er echter voedsel uit de maag worden uitgebraakt als het paard erg ziek is van koliek. Dit wordt maagreflux genoemd.
We horen graag over je ervaringen. Heb je ooit een paard gezien waarvan je dacht dat het moest overgeven? Of misschien heb je een vraag over waarom paarden niet kunnen overgeven? Plaats een reactie onder dit bericht en we nemen contact met je op!
Hoeveel magen heeft een paard?
Veel mensen geloven dat alle plantenetende dieren, inclusief paarden, een vergelijkbaar spijsverteringsstelsel hebben dat bestaat uit vier verschillende compartimenten bestaande uit pens, reticulum, omasum en lebmaag, zoals bijvoorbeeld bij koeien. Dit is echter niet waar. Het paard is een niet-herkauwende herbivoor. Paarden hebben niet de maag met meerdere compartimenten zoals herkauwers zoals runderen. Paarden hebben een eenvoudige maag met slechts één compartiment en het werkt net als de maag van een mens.
Waar zijn de meeste spijsverteringsstoornissen het gevolg van bij paarden?
Een aantal spijsverteringsproblemen bij paarden kunnen worden herleid tot tandaandoeningen, voer van slechte kwaliteit en plotselinge veranderingen in het dieet. Tandaandoeningen zijn een belangrijke oorzaak van spijsverteringsstoornissen bij paarden, maar kunnen goed worden vermeden door regelmatige controles van het paardengebit en jaarlijks zwevende paardentanden. De tanden spelen een belangrijke rol bij de vertering van voer door vezelrijk voedsel af te breken in kleinere deeltjes, die gemakkelijker te verteren zijn voor het spijsverteringsstelsel van het paard.
Kan een paard uitspugen?
Nee, eenmaal ingeslikt kan het paard het aanstootgevende voer niet meer uitslikken. De redenen waarom ze niet kunnen uitbraken houden verband met hun fysiologie en anatomie. Op het moment van slikken duwt het paard het gekauwde voer onder het zachte gehemelte, een structuur die zich tussen de mondholte en de keelholte bevindt. Het zachte gehemelte leidt het voedsel door de keelholte naar de slokdarm. Als het voedsel eenmaal door het zachte gehemelte is gegaan, kan het niet meer terug in de mond worden gedreven. De slokdarm voert voedsel van de mond naar de maag met behulp van spiersamentrekkingen, ook wel peristaltiek genoemd. Deze samentrekkingen kunnen nooit omgekeerd werken, de slokdarm is slechts een eenrichtingskanaal. De slokdarm is een gespierde buis die onder een scherpe hoek aansluit op de maag. Voordat voedsel de maag binnenkomt, moet het door een eenrichtingsklepachtige structuur gaan. Deze structuur, net als de weefsels en knooppunten die eraan voorafgaan, laat het voedsel alleen binnen maar niet naar buiten.
Wat gebeurt er als een paard overgeeft?
Als je hebt gehoord van een afsluitklep in het spijsverteringssysteem van een paard, dan weet je dat paarden niet kunnen overgeven. Maar wat gebeurt er als een paard toch overgeeft? Is het normaal en verwacht, of is het een noodgeval? Normaal gesproken doet een paard dat braakt dit omdat zijn maag volledig is gescheurd. Dit kan veel pijn en angst veroorzaken bij een paard. Tegelijkertijd is er geen effectieve behandeling die een paard met een gescheurde maag zou kunnen redden, waardoor euthanasie de enige optie is om het paard wat leed te besparen.
Hoe breng je de maag van een paard tot rust?
Paarden die last hebben van een gevoelige maag kunnen baat hebben bij het verminderen van de graanopname en het voeren van het ongemeleerde kaf. Elk ongemelasseerd kaf is geschikt, maar luzernekaf wordt vaak aanbevolen. Alfalfa is een bron van hoogwaardige eiwitten en calcium en er wordt vaak gedacht dat het maagzuur helpt neutraliseren en het risico op zweren vermindert. Het is ook rijk aan vitamines en mineralen en kan gunstig zijn voor het behoud van een gezond spijsverteringskanaal.
Kate Chalmers is gediplomeerd dierenartsassistente en heeft zich het grootste deel van haar carrière gespecialiseerd in paardenverzorging. Ze is al met paarden bezig sinds ze een kind was, begon met ponyrijden en hielp bij de plaatselijke stallen voordat ze naar de universiteit ging om Horse Care & Management te studeren. Ze heeft tijdens haar leven veel paarden begeleid en getraind en heeft deelgenomen aan verschillende paardensporten op verschillende niveaus.
Nadat Kate zich had gekwalificeerd als veterinair verpleegkundige, heeft ze jarenlang verpleegkundige zorg verleend aan de patiënten van een groot dierenziekenhuis voor paarden. Vervolgens gaf ze les in paardenverzorging en veterinaire verpleging aan een van de beste hogescholen van het land. Dit heeft geleid tot een grondige kennis van de zorgbehoeften van paarden en hun verschillende medische aandoeningen, evenals een levenslange passie om paardeneigenaren te leren hoe ze hun viervoeters zo goed mogelijk kunnen verzorgen.
Kate Chalmers BSc (Hons) CVN, Dip AVN (paarden) Dip HE CVN EVN VN A1 PGCE