Laatst bijgewerkt op 15 maart 2023
Als het om paarden gaat, kunnen veel termen verwarrend zijn. Zo zijn warmbloedige paardenrassen een classificatie binnen de hippische wereld.
Zijn paarden geen zoogdieren? Zouden ze dan niet allemaal warmbloedig moeten zijn? Het gemakkelijke antwoord is ja, paarden zijn zoogdieren en ze hebben allemaal warm bloed.
Er zijn echt warmbloedige paarden. Dieren zoals reptielen worden als koelbloedig beschouwd. Maar laat het aan de paardenwereld over om iedereen in verwarring te brengen en woorden een dubbele betekenis te geven!
Alle paarden zijn biologisch warmbloedig, maar er zijn categorieën paardenrassen die paarden indelen in warmbloedig, warmbloedig en koudbloedig. Deze termen hebben niets te maken met de werkelijke temperatuur van het bloed van het paard en alles met het temperament van het paard.
Koudbloedige paarden zijn de trekpaarden (Clydesdales, Percherons, etc.), de vriendelijke reuzen. Ze worden zo genoemd omdat ze kalm en gemakkelijk in de omgang zijn. Warmbloedpaarden (dwz warmbloed; Nederlands Warmbloed, Westfaals, Hannoveraan) zijn redelijk nuchtere rassen die lichter zijn en worden gebruikt als sportpaarden.
En warmbloedige paarden zijn paardenrassen met veel energie, meestal gefokt voor racen of uithoudingsvermogen. In dit artikel zal ik deze warmbloedige rassen bespreken en hoe ze vandaag de dag bijdragen aan de hippische wereld. Hedendaagse warmbloedige paardenrassen zijn de volbloed, Arabier, Akhal-Teke en Barb.
Warmbloedige paardenrassen
1. volbloed
Iedereen heeft gehoord van de Volbloed. De volbloed, die vooral bekend staat om zijn baanraces, heeft een grote bijdrage geleverd aan de wereld van sportpaarden, vooral in Noord-Amerika.
De volbloed wordt gekenmerkt door lange benen, een atletische bouw en een lange nek. Ze hebben traditioneel kleinere botten en een kleiner frame dan hun warmbloedige tegenhangers. Deze kenmerken helpen ze allemaal om aerodynamischer te zijn en ze gemakkelijker te laten lopen.
Volbloeden zijn er in alle effen kleuren, zelfs roans en palomino's, hoewel ze meestal laurier en donkerbruin zijn. Ze staan bekend als energieke en extreem intelligente paarden.
Terwijl volbloeden werden gefokt om te racen, zijn ze uitgegroeid tot veel verschillende rollen in de wereld van sportpaarden. Veel off-the-track volbloeden (OTTB's) krijgen na hun tijd op het circuit een nieuwe start in een nieuwe carrière. Deze carrières kunnen variëren van springen tot dressuur tot trailrijden, afhankelijk van het paard en de trainer.
Volbloeden zijn extreem slim en kunnen uitblinken in elke discipline met het juiste programma en de juiste training. Mijn huidige paard is een OTTB; we hadden samen een succesvolle dressuurcarrière voor zijn eerste paar jaar van de baan, en we zijn onlangs begonnen met concurreren in de spring- en paardrijringen.
Volbloeden hebben ook bijgedragen aan de bloedlijnen van veel warmbloedige rassen. Fokkers hebben volbloeden gekruist met koudbloedige paarden om tegenwoordig veel sportpaardenrassen te produceren die uitblinken in Engels rijden disciplines.
2. Arabisch
Zoek niet verder dan De zwarte hengst boekenreeks voor een samenvatting van de Arabisch ras! De Arabier is een van de oudste geregistreerde paardenrassen. Met zijn klassieke schotelvormige gezicht en elegante tred is het moeilijk om een Arabier in een menigte te missen.
Arabieren werden in het Midden-Oosten gefokt als roedel- en rijpaard. Ze moesten tredvast en behendig genoeg zijn om lange afstanden op droge, vaak zandige ondergrond af te leggen. Arabieren hebben een ongelooflijk uithoudingsvermogen en uithoudingsvermogen dat zowel vandaag als in hun rijke geschiedenis wordt gebruikt.
Arabieren zijn er in alle verkochte kleuren; alles buiten een effen kleur (dwz elke pinto-patroon) zal een paard diskwalificeren om een raszuivere Arabier te zijn. Ze staan bekend om hun schotelvormige, delicate gezicht en hun hoge staarten.
Tegenwoordig zijn Arabieren de favoriete rijdier voor duurrijders. Er is niet veel voor nodig om een Arabier te conditioneren vanwege het natuurlijke uithoudingsvermogen van het ras. Arabieren zijn ook geschikt voor dressuur met hun hoge stap en natuurlijk flitsende gangen. Het kunnen ook goede trailpaarden zijn en ze kunnen uitblinken in zowat elke discipline, waardoor ze uitstekende showpaarden zijn.
Arabieren zijn energiek en kunnen het beste worden behandeld door ervaren ruiters. Het hangt allemaal af van elk individueel paard, maar Arabieren kunnen moeilijk te hanteren zijn als je niet gewend bent aan het ras. Ze zijn niet agressief, maar wel pittig.
3. Akhal-teke
Net als bij de Arabier, de Akhal-teke werd in het Midden-Oosten gefokt voor paardrijden en uithoudingsvermogen over lange afstanden. De Akhal-Teke werd al snel bekend om zijn schoonheid en unieke kleuren en werd gewaardeerd door royalty's en rijke paardeneigenaren.
De Akhal-Teke heeft vaak een bronzen of koperen ondertoon in welke kleur dan ook. De meest bekende van deze kleuren zijn palomino, daim, laurier en dun. In het afgelopen decennium werd een "gouden" paard, een bronskleurige palomino Akhal-Teke, het "mooiste paard ter wereld" genoemd.
Tegenwoordig zijn er niet veel Akhal-Tekes. Ze hebben geen carrière gevonden in Europa of Noord-Amerika op dezelfde manier als volbloeden en Arabieren. Maar waar ze worden gevonden, worden ze gewaardeerd.
Akhal-Tekes kunnen het beste worden behandeld door mensen die ervaring hebben met energieke rassen. Ze kunnen pittig en schijnbaar onvoorspelbaar zijn, tenzij je weet waarnaar je op zoek bent. Deze unieke paarden hebben een atletische bouw en prachtige jassen die bekend staan om hun metallic glans.
4. Weerhaak
De Weerhaak paard deelt kenmerken met zowel de Arabier als de Akhal-Teke. De Barb werd ook in het Midden-Oosten gefokt als rij- en pakpaard. Het was zijn taak om de eigenaren en hun bezittingen over uitgestrekte zanderige, droge terreinen te vervoeren.
De Barb is zwaarder gebouwd dan de Arabier en de Akhal-Teke, waardoor hij steviger en sterker is. Het komt ook in alle effen kleuren; pinto markeringen zijn niet toegestaan. Er zijn tegenwoordig niet veel weerhaken, vooral in Noord-Amerika en Europa.
Net als de Akhal-Teke heeft de Barb geen nieuwe carrière gevonden in Amerika of Europa. Maar het doet nog steeds hetzelfde werk dat het altijd in het Midden-Oosten heeft gedaan. Barb-paarden worden nog steeds gewaardeerd om hun tredzekerheid en uithoudingsvermogen.
Warmbloedige versus koudbloedige paarden
De twee meest voorkomende categorieën paarden op basis van temperament zijn warmbloedige en koudbloedige paarden. Koudbloedige paarden zijn volgzame, zware paarden, die vaak trekpaarden zijn. Koudbloedige paarden zijn paarden die zijn gefokt voor werk in de landbouw en om zwaar gewicht over lange afstanden te dragen.
Bekende voorbeelden van koudbloedige paarden zijn Percherons, Clydesdales, Shires en Belgen. Het zijn stevige, betrouwbare paarden en hoewel ze kunnen worden gebruikt om te rijden, is dit niet hun meest voorkomende doel.
Warmbloedige paarden zijn ontstaan door koudbloedige paarden te kruisen met warmbloedige paarden. Deze paarden maakten geschikte rijdieren voor zowel het rijden als het mennen van koetsen. Het zijn atletische paarden die de beste eigenschappen van warmbloedige en warmbloedige paarden combineren.
Wat betekent warmbloedpaard?
Paarden kunnen op veel verschillende manieren worden ingedeeld. Ze kunnen worden gegroepeerd als licht, trek, gangen, warmbloed of pony, op basis van hun grootte, gewicht en bouw. Ze kunnen ook worden geclassificeerd als warmbloedig, warmbloedig en koudbloedig.
De term warmbloed in de paardenwereld kan verwarrend zijn omdat warmbloed en warmbloed twee verschillende betekenissen kunnen hebben. Een warmbloedpaard is gewoon een paard dat is ontstaan uit het kruisen van warmbloedige en koudbloedige paarden. Het zijn middelgrote paarden die bekend staan om hun atletisch vermogen en veelzijdigheid.
De term warmbloed verwijst naar middelzware paardensoorten en -rassen die voornamelijk uit Europa komen. Zij staan ingeschreven bij organisaties die zich kenmerken door een open stamboekbeleid, stamboekselectie en het fokken voor een paardensport zoals dressuur of springen.
Warmbloedregistraties accepteren fokdieren van paarden van vergelijkbare populaties en fokken om hun eigen paarden voortdurend te verbeteren. Dit verschilt van 'echte rassen' waarbij de moeder en vader beide raszuivere dieren van hetzelfde ras moeten zijn om te worden geregistreerd. Wat als een warmbloed wordt beschouwd, kan echter variëren door aan wie je het vraagt, aangezien de definitie enige ruimte voor interpretatie laat.
Is een Quarter horse een warmbloed?
Als we het hebben over warmbloedig, warmbloedig en koelbloedig, zouden velen zeggen dat een Quarter horse onder warmbloedig zou vallen. Quarter-paarden worden echter beschouwd als een licht ras van het paard in plaats van als een warmbloed.
Quarter Horses zijn een zeer populair ras in Amerika. Ze blinken uit in elke westerse discipline dankzij hun gedrongen, atletische bouw. Hoewel ze het meest worden gebruikt als westernrijdier, kunnen ze ook schitteren in jagersplezier, springen en dressuur.
Paarden die onder de categorie lichte paarden vallen, variëren over het algemeen in hoogte van 14.2-17.1 handen lang. Hoewel hun conformaties variëren, hebben ze doorgaans een lichte, atletische bouw en wegen ze tussen de 800 en 1,400 pond. Ze worden gebruikt voor een breed scala aan rij- en mendisciplines en bestrijken een groot aantal paardenrassen.
Soorten warmbloedpaarden
De meest voorkomende soorten warmbloedpaarden zijn het Nederlandse Warmbloed, Holstein, Westfaals, Trakhener, Hannoveraan, Oldenburg, Selle Français en Belgisch Warmbloed. Deze paarden komen uit Europa en hebben open stamboeken.
Ze zijn gefokt op atletisch vermogen, gespecialiseerd in springen en dressuur. Bij warmbloedrassen kunnen merries en hengsten van andere warmbloedrassen, in afwachting van keuring, opgenomen worden in het fokstamboek. Om deel uit te maken van het register, worden ze over het algemeen goedgekeurd door stamboom, wedstrijdprestaties en inspectie.
Conclusie: warmbloedige paardenrassen
Warmbloedige paarden zijn tegenwoordig in veel verschillende rollen te vinden. Sommigen vervullen nog steeds de rollen waarvoor ze oorspronkelijk zijn gefokt, en sommigen hebben een nieuwe carrière gevonden in verschillende disciplines. De volbloed, de Arabier, de Akhal-Teke en de Barb leveren allemaal op hun eigen manier een grote bijdrage aan de rol die paarden tegenwoordig in de samenleving spelen.
Ik hoop dat dit artikel je heeft geholpen om meer te weten te komen over warmbloedige paardenrassen! Als dat zo is, deel het dan en deel uw ervaringen met het werken met een van deze rassen met ons!
Veelgestelde vragen
Hoe weet je of een paard warmbloedig is?
Warmbloedige paarden verschillen op verschillende manieren van koudbloedige broers. Ze kunnen erg energiek zijn en lijken nooit moe te worden van het rondrennen! Ze zijn meestal het type paard dat de neiging heeft om te bokken als ze geschrokken of opgewonden zijn. Ze hebben ook de neiging om erg competitief te zijn en het leuk vinden om tegen elkaar te strijden.
Als warmbloedige paarden het warm krijgen, gaan ze zweten en kan hun hartslag te hoog oplopen. Ze hebben ook de neiging om zwaar te transpireren als ze hard werken.
Hoe verhouden warmbloedige paarden zich tot koudbloedige paarden?
Warmbloedige paarden zijn vaak mager en lang met lange nekken en benen. Hun hoofden zijn meestal kleiner dan de rest van hun lichaam. Als warmbloedige paarden ontspannen zijn, kunnen ze moeite hebben om gefocust te blijven op wat er om hen heen gebeurt. Ze zijn ook vaak timide en nerveuzer dan koudbloedige paarden.
Als warmbloedige paarden het warm krijgen, gaat hun hart sneller kloppen en ademen ze harder. Warmbloedige paarden verliezen ook veel water door te zweten.
Koudbloedige paarden daarentegen zijn meestal veel gedrongener en kleiner van gestalte dan warmbloedige paarden. Hun hoofden zijn groter in verhouding tot de rest van hun lichaam en als ze warm worden, duurt het langer voordat ze zijn afgekoeld.
Koudbloedige paarden transpireren minder tijdens het sporten en hijgen niet altijd. Ze hebben ook de neiging om meer gefocust te zijn op wat er om hen heen gebeurt dan warmbloedige paarden.
Koudbloedige paarden hebben een lagere stofwisseling, waardoor ze minder snel energie verbruiken dan warmbloedige paarden.
Zijn warmbloedige paarden gevoelig voor warmte?
Paarden kunnen veel beter tegen kou dan tegen hoge temperaturen. Warmbloedige paarden zijn echter over het algemeen veel gevoeliger voor warm weer dan koudbloedige paarden.
Als warmbloedige paarden te lang worden blootgesteld aan warm weer zonder voldoende schaduw en water, kunnen ze uitgedroogd en oververhit raken. Ze zullen overmatig gaan kwijlen en uiteindelijk instorten. Hun hartslag zal snel toenemen, hun lichaamstemperatuur kan tot gevaarlijke niveaus stijgen en ze kunnen zelfs in shock raken of een hitteberoerte krijgen. Zelfs als warmbloedige paarden schaduw en water krijgen, is het belangrijk dat ze een paar uur uit het warme weer worden gehaald.
Zijn Mustangs warmbloedig?
Mustangs zijn warmbloedige paarden. Ze stammen af van het beroemde warmbloedige Arabische paard.
Toen de Spanjaarden voor het eerst in Amerika aankwamen, vonden ze mustangs die in het wild rondzwierven op de hete woestijnvlaktes. De Spanjaarden begonnen enkele van deze mustangs te vangen en ze te fokken met hun warmbloedige paarden. Deze mengsels van warmbloeden produceerden een extreem sterk paard dat geschikt was voor het warme klimaat waarin het leefde.
Mustangs hebben de neiging erg heet te zijn. Ze kunnen gemakkelijk zonder duidelijke reden tot een gevecht worden uitgelokt, maar als het gevecht eenmaal begint, is het moeilijk om ze te stoppen. Wanneer mustangs worden gekruist met hot bloods, produceren ze vaak veulens met een warm temperament die vatbaar zijn voor vechten.
Ze hebben ook een hoog energieniveau. Ze moeten minstens één keer per week warm gelopen worden (een oefening waarbij het warmbloedige paard hard wordt gewerkt terwijl het warm is) bij warm weer en 3 keer per week bij koud weer.
Michael Dehaan is een gepassioneerd paardeneigenaar, ruiter en liefhebber van alles wat met paarden te maken heeft. Hij is al van kinds af aan met paarden bezig en is uitgegroeid tot een expert in het veld. Hij heeft een verscheidenheid aan paarden van verschillende rassen gehad en gereden, en heeft velen getraind om deel te nemen aan shows en wedstrijden. Hij is een ervaren ruiter en heeft met veel paarden gewerkt en deelgenomen aan wedstrijden, waaronder die van hemzelf. Hij is een actief lid van de hippische gemeenschap, neemt deel aan evenementen en geeft paardrijlessen.